Verliefd

De eerste keer verliefd. 

Herinner jij je de eerste keer, de eerste keer dat je verliefd was? Waarschijnlijk zat je op de basisschool, of hoe het in mijn tijd heette: de lagere school. Ik was verliefd op een jongen, ik weet niet eens meer of hij bij mijn op school zat of überhaupt in de klas. Zijn naam ben ik in ieder geval nooit vergeten.

Eerste verliefdheid op de basisschool.

Hij woonde in dezelfde straat als ik en in hetzelfde soort huis, alleen dan op een hoek. We speelden vaak bij hem thuis. Ik herinner me zijn hoogslaper: een dik grenenhouten meubel. Ik was jaloers op het klimtouw wat hij aan het plafond had hangen. Via het klimtouw klom je van het bed naar beneden of weer naar boven. Ik heb het ontelbare keren gedaan, dat kan niet anders. In mijn herinnering was hij ineens verdwenen uit mijn jonge leven, waarschijnlijk verhuisd.

Waren het zijn donkerblonde krullen of toch het klimtouw waarop ik mijn eerste verliefdheid heb geprojecteerd?

Herinneringen aan de eerste verliefdheid op zestienjarige leeftijd.

De volgende verliefdheid is er een die een veel diepere indruk heeft achtergelaten in mijn leven. Eentje die ik ook nooit meer zal vergeten: de verliefdheid die me op mijn zestiende overkwam. Ik leerde hem kennen tijdens een disco in een buurthuis van een dorp verderop. Die avond ging ik met een vriendin een kijkje nemen, uitgedost kwamen we binnen, de zaal donker, de muziek hard en de discolichten draaiden overuren. We dansten in de rook van een rookapparaat, de zoetige geur in onze neuzen. We dronken bier, wat toen gewoon mocht. Ik weet nog dat we ons mooi voelden, waarschijnlijk door het bier en onze door rouge rood gekleurde wangen. Als ik slow motion kwam hij op me af, we kletsen de rest van de avond, mijn vriendin was ik vergeten. We maakten een afspraakje, iets wat nu een date heet en in deze tijd zal hij tegen zijn vrienden opgeschept hebben dat hij mij had gefikst. Ik was smoorverliefd op de stoerste en leukste jongen van het dorp, hij was ook op mij. Ik liep op roze wolken en maandenlang met een glimlach op mijn gezicht. Het liefst was ik de hele dag bij hem, elke dag weer. Ik was verliefd op het geluid van zijn stem door de grijze hoorn van het draaischijf toestel, die mij vertelde dat hij morgenmiddag uit school langs zou komen. Verliefd op de manier waarop hij de kamer inliep en mij een zoen gaf op mijn mond.

Verliefdheid en herinneringen aan de brommer.

Ik zal wat uren op zolder hebben doorgebracht, loerend door het plexiglazen dakraampje. De geur van vers gezaagd hout in mijn neus, de zolder was namelijk het domein van mijn vader. Papa, hield wijs zijn mond, maar vroeg zich vast af hoelang ik daar nog van plan was te blijven staan. Door het met mos groengekleurde raampje keek ik net zo lang tot ik zijn blauwe Zündapp de bocht om hoorde scheuren, zijn lange haren vanonder de zwarte helm wapperend in de wind. Mijn glimlach kon niet breder, mijn hart niet sneller kloppen nadat ik de twee trappen was afgerend en ik hem nog net de helm van zijn lange donkere haren af kon zien stropen, alleen die beweging al ontstak een niet te doven en kriebelend vlammetje onder in mijn buik. Dit zou eeuwig voortduren, ik wist het zeker. Achterop de brommer, mijn armen om zijn jonge torso geklemd voelde ik mij groot en volwassen, al een hele dame: de wereld lag aan mijn voeten.

Verliefdheid en ervaring op latere leeftijd.

Jaren later, de magische vijftig gepasseerd, getrouwd en een gezin met drie kinderen verder, kan ik me nog zijn stem voor de geest halen. Ook de pijn die ik voelde toen mijn roze ballon, zonder pardon werd lek geprikt. Toen mijn dochters na hun eerste echte verliefdheid dan ook in ditzelfde gevoel strandden, kon ik me levensecht inbeelden hoe zij zich voelden. De wereld houdt op te bestaan, je blijft voor de rest van je leven alleen en de pijn van de holle plek in je hart gaat nooit, maar dan ook nooit meer over. Als ze mij vroegen: “Mam, heb jij dit ook al eens gevoeld?” Was mijn antwoord steevast: “Je moest eens weten hoe goed ik weet hoe jij je nu voelt. Ik weet alleen nu dat het gevoel echt voorbijgaat, je gaat door met je leven en vindt weer een andere verliefdheid en misschien nog wel een, maar die eerste echte verliefdheid vergeet je nooit.”

Hij komt bijzonder genoeg nog regelmatig in mijn nachtelijke dwalingen voor.

Lees ook mijn blog: De blijvende herinnering van geuren.

Volg mij op Instagram. Zo blijf jij ook op de hoogte van mijn nieuwste blogs.