Ondergoedlade

Een blik in mijn ondergoedverzameling. 

In mijn ondergoedlade is het net Villa Kakelbont: de meest gedragen dagelijkse katoenen strings van de HEMA vooraan. Het vergeten spannende setje van rood kant, ooit gekocht om mijn man een plezier te doen, onderin en achteraan. De te grote enorm bedekkende versleten boxershorts liggen laks op de vergeten stapel. Soms, als ik de behoefte voel mijn billen te omsluiten, mogen ze de vergeten stapel verlaten.

Mijn versleten boxershorts: een cadeau van mijn moeder. 

De enorme boxershort kreeg ik jaren geleden van mijn moeder. Voor haar waren ze te klein, ze schatte zichzelf slanker dan ze al was. Ik was zwanger van mijn nu zeventienjarige dochter en voor mij waren de boxershort dus op de groei. Ondertussen zijn ze bijna vergaan van het dragen en het vele wassen, maar weggooien doe ik ze niet. Ze hebben van alles meegemaakt en zijn ook een groot deel van Europa met mij meegereisd, want ook voor de vakantie, pak ik er steevast eentje in. Stel je voor dat ik de behoefte krijg om mijn billen te verstoppen in het door slijtage dun geworden stofje.

Sleek-strings: voor zonnige stranden. 

In een ander hoekje van mijn ondergoedlade liggen een stuk of drie sleek-strings, ondertussen maten te groot, door de meer dan 10 kilo die ik de afgelopen twee jaar ben kwijtgeraakt. Deze strings droeg ik als bikinibroekje tijdens onze reizen naar Kroatië, ik wilde bruin worden met zo min mogelijk witte vlekken op mijn lijf, dus een sleek-string moest de oplossing zijn. Dus topless en met enkel drie touwtjes om mijn billen en een klein kanten driehoekje aan de voorkant om mijn vrouwelijkheid te bedekken lag ik te bakken op de kiezelstranden van het warme Kroatië.

Het contrast tussen geitenwollensokken en ragfijne schouderbandjes.

Mijn geitenwollensokken liggen in het vakje ernaast, een groot contrast in vergelijking met de ragfijne schouderbandjes van het rood kanten setje. Mijn oudste nam de sokken mee vanuit Finland, waar ze op een buitenland stage verbleef. “Dit vind je vast een fijn cadeau mam,” waren haar woorden.

Mijn doos van Pandora: een schat vol hoop.

Achter de sokken ligt het doosje van Pandora, wat om de armband zat die ik kreeg voor mijn vijftigste verjaardag. De ondergoedlade op zich lijkt wel een doos van Pandora: een doos vol verhalen en wellicht geheimen, maar vooral herinneringen gekoppeld aan kwalen en de mooie tijd dat mijn kinderen nog baby waren, aan mijn zwangere buik voorafgaand aan hun leven. De onderbroeken en bigshirts, sommigen al bijna 24 jaar oud, gooi ik nooit weg.

Mijn doos van Pandora bevat geen rampen en tegenspoed, hooguit een kapotte onderbroek. En als ik het tijdige met het eeuwige heb verruild, mogen mijn kinderen bepalen wat ze met mijn doos van Pandora doen.

Volg mij op Instagram. Zo blijf jij ook op de hoogte van mijn nieuwste blogs.