Toen ik nog een kind was, kreeg ik vaak de vraag: ‘Wat wil je later worden als je groot bent?’
Mijn opmerkelijke antwoord was altijd hetzelfde: ‘Moeder of hoer.’ Het was een nogal ongebruikelijke reactie, maar ik gaf het blijkbaar zo vaak dat mensen me er nu nog steeds aan herinneren. Het beroep van hoer is immers niet vergeten. Het is een beroep dat al eeuwenlang bestaat en altijd zal blijven bestaan.
Het pad van mijn jeugddromen: vooruitstrevend denken en het moederschap.
En eerlijk gezegd was het, naar mijn kinderlijke mening, een verstandige keuze. De reclame zei jaren later pas: “Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid,” ik wist toen al wat ik wilde worden. Natuurlijk had ik op dat moment geen idee wat het beroep van hoer precies inhield. Ik was gewoon vooruitstrevend in mijn denken. Het feit dat mensen om mijn uitspraak lachten, boeide me niet zo veel.
Jaren later, toen ik zelf moeder werd, kwam mijn oude uitspraak vaak ter sprake. Mensen die me nog niet zo lang kenden, keken verbaasd en nieuwsgierig naar mijn vader, als ze hoorden wat ik vroeger wilde worden. De opmerking kwam meestal bij hem vandaan. ‘Gelukkig werd je uiteindelijk moeder en geen hoer,’ zeiden ze dan.
Het omgaan met de lastige herinnering: van jeugddromen naar intieme bekentenissen.
Het was niet altijd gemakkelijk om met deze herinnering om te gaan. Soms vroeg ik me af wat mensen echt dachten als ze deze opmerking hoorden, vooral als het een man was die misschien mijn toekomstige partner zou kunnen worden. Om ongemakkelijke momenten voor te zijn was ik mijn vader meestal voor en vertelde ik zelf dat ik vroeger hoer wilde worden, maar dat ik uiteindelijk had gekozen voor het moederschap.
Deze bekentenis zorgde vaak voor fantasieën bij mannen; nieuwsgierig naar mijn seksuele verlangens. Na bijna twintig jaar huwelijk heeft mijn man ondertussen al mijn wensen op dat gebied wel leren kennen. Van mijn ooit zo gewaagde wens om hoer te worden, is niets meer overgebleven. Alleen de herinnering blijft, warm gehouden door de tijd.
De wijsheid van mijn vader: van dromen naar de realiteit van het ouderschap.
Mijn vader herinnerde me laatst nog aan de woorden van Jean Pierre Rawi: “Wat ik nu ben, zul jij ook eenmaal wezen. Zoals ik eenmaal was, wie jij nu bent.” Gelukkig werd hij mijn vader en ik geen hoer.
Volg mij op Instagram. Zo blijf jij ook op de hoogte van mijn nieuwste blogs.
beroepskeuze, hoer, keuzes, moederschap, persoonlijke herinnering, seksualiteit, vooruitstrevendheid