Stel je eens voor, de donkere nachthemel die zich uitstrekt tot in het oneindige. Als kind waren mijn zusje en ik vaak in de ban van deze magische aanblik. In de weekenden nestelden we ons gezellig bij onze ouders in bed. Mama bracht thee en boterhammen, en zo ontbeten we in alle rust terwijl we ons verwonderden over het mysterie van het universum.

Boeiende gesprekken over de oneindigheid en het lot van onze planeet

Vooral met mijn vader voerde ik intrigerende gesprekken over de kosmos en die ene prangende vraag die ons allemaal bezighoudt: “Waar eindigt dit alles?” Wanneer de duisternis valt, word je beloond met een hemel bezaaid met schitterende sterren. Wat mij toen en nog steeds fascineert, is het idee van de oneindigheid van dit universum. Onze planeet, de aarde, is niet meer dan een minuscuul stipje te midden van deze schijnbaar oneindige massa. In het bed van mijn ouders raakten we nooit uitgepraat over de eindeloosheid van het heelal en de mogelijkheid dat er ergens anders nog een planeet bestaat zoals de onze. Zelfs mijn vader kon hier geen antwoord op geven. Urenlang konden we filosoferen over het ontstaan van de aarde, de oerknal en de mogelijkheid dat alles in één ogenblik weer kan verdwijnen.

Zelfbeschikking en de dreiging van milieuproblemen

Nu weten we natuurlijk dat onze planeet nog vele miljarden jaren zal voortbestaan. De vraag is echter hoe het met haar bewoners zal gaan. Grotendeels hebben we dit zelf in de hand. Overbevissing, milieuvervuiling in al haar vormen – het zijn allemaal problemen die op de lange termijn funest zijn voor ons eigen voortbestaan. Als we niet veranderen, zal een groot deel van Nederland over 700 jaar onder water staan. Denk daar maar eens aan wanneer je deze zomer je vakantie in Frankrijk doorbrengt, terwijl je geniet van alles wat nu nog mogelijk is en je jezelf verwondert over het schouwspel van de Melkweg rondom een knisperend kampvuur.

De kracht van bewustwording en de verantwoordelijkheid van de mens

Ik koester de waardevolle lessen die ik van huis uit heb meegekregen, de liefde voor onze planeet. Ik hoop deze ook over te brengen op mijn kinderen. Moeder Aarde is veerkrachtig, zij zal blijven bestaan. Het zijn haar bewoners, de mensheid, die zo kwetsbaar zijn en het recht op voortbestaan in gevaar brengen.

Laten we ons bewust worden van de kracht die we bezitten om verandering teweeg te brengen. Laten we onze verantwoordelijkheid nemen en koesteren wat ons dierbaar is: de schoonheid van deze wereld, de grootste lucht die ons omhult en de wonderen van het universum. Alleen door onze acties en keuzes kunnen we de toekomst vormgeven en duurzaamheid en harmonie achterlaten voor de generaties die na ons komen.

Uiteindelijk ontdekken wij in de zoektocht naar de grenzen van de oneindige hemel misschien wel dat de echte grens die we moeten overwinnen, die van onze eigen beperkingen en onverschilligheid is. Laten we die uitdaging aangaan en onze planeet en haar mysteries koesteren, nu en voor altijd.

 

Lees ook mijn blog: Laten we de toekomst redden

 

Volg mij op Instagram. Zo blijf jij ook op de hoogte van mijn nieuwste blogs.

 , , , , ,