De dans van het leven naar oneindige vervulling.

Nu ik op mijn 51^e levensjaar ben aangekomen, denk ik realistisch na over het feit dat statistisch gezien de grootste helft op aarde achter me ligt. Op het moment dat ik mijn laatste adem uitblaas hoop ik dat mijn kinderen bij me zijn. Met een tevreden glimlach op mijn gezicht zal ik het leven verlaten, want ik kan terugkijken op een prachtig leven vol kansen en mogelijkheden. Als oma van misschien wel zes kleinkinderen koester ik de hoop dat ik ook het moment mag meemaken waarop ik mijn rimpelige handen kan vullen met achterkleinkinderen.

Een hemelse bestemming.

En als ik dan mijn plek op aarde verlaat om naar een fijne plek in de hemel te vertrekken, is het mijn wens om naar de Toscaanse heuvels te gaan. Daar staat een vrijstaand huis met vrij uitzicht te wachten, een plek waar ik met niets en niemand iets te maken heb en de tijd stilstaat. Tot in lengte van dagen eet in onbeperkt vers gemaakte pasta en spreek ik vloeiend Italiaans met mijn buurtbewoners. Elke dag wandel ik met mijn Labradoodle, het is altijd mooi weer. Samen verkennen we de omgeving en ontdekken we nieuwe dingen. De geur van tomaten en verse basilicum is altijd aanwezig. Honger zal ik er nooit kennen, aangezien ik in dit andere universum onbeperkt kan eten. De zingende cicaden in de slanke cipressen geven het achtergrondgeluid, het geluid van zomer.

Een terugkeer naar het aardse bestaan.

En als het dan mijn tijd is om terug te keren naar aarde, word ik geboren in het kleine lijfje van een pasgeboren achterachterkleinkind. Op deze manier kan ik een blik werpen op mijn bejaarde kinderen, nog één keer in hun ogen kijken met de hoop dat ze mijn ziel herkennen. Ze zullen tegen hun familie zeggen dat deze baby precies op oma Louisa lijkt, met dezelfde ogen. Waarna ze voor gek worden verklaard, beschuldigd van aantasting van hun brein, niet wetende dat ze gelijk hebben. En als het dan hun tijd is om te sterven beseffen ze dat destijds gelijk hadden. Ook zij zullen genieten van het uitzicht op de Toscaanse heuvels, met de altijd aanwezige geur van verse tomaten en basilicum. Een geur die omhoogstijgt richting de deinende cipressen, waar de cicaden eeuwig blijven zingen.

Genieten van het huidige leven.

Tot die tijd zal ik genieten van mijn leven op aarde en alles uit het leven halen wat mogelijk is. Ik zal mijn dagen vullen met avonturen, nieuwe ervaringen en waardevolle momenten met dierbaren. Ik zal reizen naar prachtige bestemmingen, andere culturen ontdekken en mijzelf blijven ontwikkelen. Ik zal mijn passies volgen, creatief zijn en mijzelf uitdagen om te groeien als persoon. Ik zal leren om de schoonheid te zien in de kleine dingen om mij heen. De geur van bloemen in de lente, de warmte van de zon op mijn gezicht, van een goed boek of een inspirerend gesprek.

Betekenisvolle relaties.

Ik zal er zijn voor mijn kinderen en kleinkinderen, hen steunen en inspireren. Ik zal mijn liefde en wijsheid doorgeven, zodat zij op hun beurt kunnen groeien en bloeien. Ik zal waardevolle vriendschappen bewaken en tijd doorbrengen met mensen die mijn leven verrijken.

Voldoening en tevredenheid.

Ik wil terugkijken en weten dat ik mijn best deed, dat ik mijn hart volgde en dat ik een leven leefde dat voor mij betekenisvol was. Ik wil afscheid nemen met wetenschap dat ik alles uit het leven haalde en dat ik mijn eigen unieke pad bewandelde.

Louisa.

Ontdek de wereld door mijn ogen terwijl ik, Louisa (51), mijn gedachten deel over het leven om me heen en mijn innerlijke reis. Als schrijver van ‘Koud water bij de wijn’ ben ik momenteel druk bezig met mijn tweede boek, ‘De oneindige knoop’. Samen met mijn man geniet ik van het leven in het prachtige Alkmaar. Onze drie geweldige kinderen, in de leeftijd van 23, 17 en 12 jaar, houden ons jong van geest. Bedankt voor het lezen, ik vind het leuk als je een reactie achterlaat. Blijf mijn avonturen volgen op Instagram, zo blijf je ook op de hoogte van mijn nieuwste blogs. Bezoek de pagina “Over Louisa” om meer over mij te weten te komen of lees mijn boek.

Lees ook mijn blog: De blijvende herinnering van geuren.